Vanaf zaterdag 31 januari 2026 is in Het Noordbrabants Museum de nieuwe tentoonstelling Ben ik mannelijk? te zien. Samen met de bezoekers onderzoekt het museum hoe het beeld van mannelijkheid is gevormd, doorgegeven en nu wordt bevraagd in kunst, mode en fotografie. Werken zijn te zien van o.a. Bart Hess, Tess van Zalingen, Chris Rijk, Coco Olakunle en Jan Sluijters. Ben ik mannelijk? is te zien t/m zondag 14 juni 2026.
Snel naar:
Wat betekent het om man te zijn in de eenentwintigste eeuw? Op het oog heeft de man het moeilijk, volgens de media zit hij ‘in de knel’, terwijl online klassieke idealen van kracht en dominantie opnieuw terrein winnen. Wat is er aan de hand met mannelijkheid?
Gelaagd
Ben ik mannelijk? breekt die mannelijke constructie open, zoekt de scheuren op, bevrijdt en nodigt bezoekers uit om te ontdekken hoe mannelijkheid allesbehalve eenduidig is: gelaagd, veranderlijk en voor iedereen, ook voor vrouwen, anders in te vullen.
Gastcurator Roberto Luis Martins: “Mannelijkheid is historisch gezien nooit een vaststaand gegeven geweest. Door de patriarchale samenlevingen is zij echter gevormd tot een strak ideaal waarin kracht, dominantie en overwinning de norm is. Met deze tentoonstelling, een vertaling van mijn persoonlijke reis, laten we een kwetsbaar en persoonlijke kijk zien op mannelijkheid.”
Hedendaags, historisch en persoonlijk
Door historische en hedendaagse beelden te verbinden met persoonlijke verhalen van nu, nodigt de tentoonstelling uit om klassieke ideeën over mannelijkheid uit de kast te laten komen: gelaagd, veranderlijk en voor ieder op eigen wijze in te vullen.
De tentoonstelling laat zien hoe mannelijkheid is opgebouwd én hoe kunstenaars deze structuren openbreken en bevrijden. Bart Hess toont in Sweetmeat een nieuwe, intieme vorm van fysieke competitie; Chris Rijk confronteert in Dit is mijn lijf het klassieke mannenlichaam. In Les Baigneurs werpt Gaétan Vaguelsy vervolgens een sensuele en ironische blik op broederschap en hypermasculiniteit. Maar ook kunstenaars zoals Jan Sluijters, Rembrandt van Rijn, te zien met een getekend naakt, en de Brabantse kunstenaar Henriette Pessers lieten zich al bewust of onbewust inspirereren door gedachten en ideeën over mannelijkheid. Fotograaf Coco Olakunle maakte een portret van jongens in een Grieks vluchtelingenkamp en Tess van Zalinge die haar deconstructivistische stijl heeft vertaald naar het mannenpak.
Chris Rijk, Dit is mijn lijf, 2023
Coco Olakunle, Akbar, 2025
Hedendaags, historisch en persoonlijk
De tentoonstelling in Het Noordbrabant Museum omvat vijf thematische delen van lichaam en kleding tot emotie, disruptie en bevrijding en maakt voelbaar hoe mannelijkheid wordt geconstrueerd, bekritiseerd en opnieuw uitgevonden.
In The Body staat het lichaam centraal: bezoekers betreden een theatrale boksring waarin klassieke sculpturen uit de 19e eeuw dialogeren met hedendaagse werken van bijvoorbeeld The Patchwork Family.
The Dress Code zoomt in op mode en mannelijkheid, van harnas tot Gucci-pet, en combineert historische kledingstukken met hedendaagse outfits van onder meer Yohji Yamamoto en Daily Paper.
In The Tear worden de schijnbare tegenstellingen tussen mannelijkheid en kwetsbaarheid onderzocht. Is het tonen van emoties een vorm van mannelijke expressie?
Met kritische noten en alternatieve ideeën wordt in The Disruption mannelijkheid ter discussie gesteld. Ballroomkostuums van European Father van House of Bodega, Khareem Wielingen, en ook kritische installaties en werk van kunstenaars zoals Stef Van Looveren en Bart Hess bieden nieuwe perspectieven en breken dominante beelden open.
De route eindigt in The Liberation, waar zich een waaier aan frisse masculiene expressies ontvouwt. Een podium met vlaggen, uitgesproken mode, fotografie van
o.a. Coco Olakunle en Imke Panhuijzen die een portret schoot van Yuri van Gelder en TikTok-trends als Performing Male Contests, waar feministische mannen met elkaar strijden voor de Grand Price, laten zien hoe mannelijkheid vandaag een steeds opener en persoonlijker terrein wordt.
Jan Sluijters, De bokser Rolf, 1918, Het Noordbrabants Museum
Jonge mannen worden conservatiever
Tachtig procent van de nieuwsberichten over mannen is negatief; ze kunnen hun handen niet thuishouden, ze hebben geld verduisterd of iemand vermoord. Terwijl de vrouw zich al sinds de jaren vijftig actief herpositioneert, weten veel mannen nog steeds niet goed hoe ze met maatschappelijke verandering om moeten gaan. Veel mannen proberen bewust of onbewust aan een oud sjabloon van de oerman te voldoen, maar merken tegelijkertijd dat dit niet altijd meer opgaat.
Influencers als de zelfverklaarde vrouwenhater Andrew Tate zouden een belangrijke rol spelen in deze ontwikkeling. In Europa hechten jonge mannen ook steeds minder waarde aan de rechtsstaat, zo liet onderzoek van de Universiteit van Oxford onlangs zien. Ze steunen extreemrechtse partijen omdat die zich opwerpen als de verdediger van ‘mannelijkheid’. De kloof tussen behoudende mannen en progressieve vrouwen wordt groter. Hoog tijd dus, om mannencultuur onder de loep te nemen!
