Geweest
7 november 2020 t/m 30 mei 2021
De tentoonstelling Poëzie van de Peel combineert het werk van drie Brabantse kunstenaars: Martien Coppens, Gerrit van Bakel en Johan Claassen. Het drietal is onlosmakelijk verbonden met het boerenleven in de Peel. Een hoogveengebied op de grens van Noord-Brabant en Limburg. Ondanks de verschillen in discipline hanteren ze dezelfde thema’s: de boerengemeenschap, cyclus van seizoenen, leven met de elementen en verbondenheid met de natuur. Deze thema’s worden op een dromerige en geïdealiseerde wijze in hun werk verbeeld. De poëzie van de Peel.
Huidige tentoonstellingen:
Martien Coppens (Lieshout 1908 - 1986 Geldrop)
In verschillende zwart-wit fotoseries, legde Martien Coppens het landschap en de bewoners van de Peel vast. In de verweerde gezichten en rauwheid van de plattelandsbevolking zag hij een zekere romantiek. Volgens hem bezaten deze boeren een intuïtieve levenswijsheid. Ook fotografeerde hij het veenlandschap zelf en de boomstronken en takken, het zogenaamde kienhout, die hij daarin tegenkwam.
Martien Coppens, Dorpsvrouw, grensgebied Peel, Kempen en Meierij, 1932-1933. Collectie Het Noordbrabants Museum, © Martien Coppens / Nederlands Fotomuseum
Martien Coppens, Bakelse heikant Peelland, 1940-1945. Collectie Het Noordbrabants Museum, © Martien Coppens / Nederlands Fotomuseum
Gerrit van Bakel (Ysselsteyn 1943 – 1984 Deurne)
De machines van Gerrit van Bakel lijken ver weg te staan van de natuur, maar het tegenovergestelde is waar. De elementen van de natuur staan namelijk centraal in zijn werk. Zo functioneren zijn 'automobieltjes' volgens het dag- en nachtprincipe: door het warmteverschil tussen dag en nacht krimpen dingen en zetten ze weer uit. Dit principe gebruikt hij om de machines te laten bewegen.
Johan Claassen (Beek en Donk, 1943)
De werken van Johan Claassen hebben iets voodoo-achtig en primitief. Het zijn oude boerenwerktuigen uit zijn beginjaren die hij als werktuig onbruikbaar maakte. In zijn werk, dat vaak over menselijke werkzaamheid in de natuur, de liefde en alledaags geluk gaat, worden verschillende disciplines als vanzelfsprekend tot een geheel gemaakt. Zijn werk bezit, in een menging van melancholie en humor, een sterk associatief karakter.
"De drie Brabantse kunstenaars bezetten een unieke plaats in de Nederlandse hedendaagse kunst. Ze zijn nu samen te zien in het museum."
— Hans November, hoofd collectie, presentatie en educatie
