Vijf vragen aan: Vivian Ammerlaan

Wanneer en waarom besloot je kunst te gaan maken?  

Als kind was ik vaak aan het tekenen en dingen aan het maken. In het eerste jaar van de middelbare school kreeg ik mijn eerste camera en toen ik in de tweede de open dag van een kunstacademie bezocht, wist ik dat ik daar een studie wilde volgen. Twijfels had ik niet! In mijn eindexamenjaar deed ik verschillende toelatingen en uiteindelijk heb ik voor het St. Joost in Breda gekozen. 

Wie of wat is je grootste inspiratiebron?  

Alles wat te maken heeft met landschappen en natuur. Het gevoel dat weidse plekken, en met name berglandschappen, je kunnen geven kan zo overweldigend zijn. Tijd en schaal verdwijnen. Op zulke momenten kan ik alleen maar verwonderd zijn. Naar dat gevoel probeer ik terug te gaan tijdens het maken van mijn werk.  

Daarnaast brengen films en boeken me vaak op nieuwe ideeën. Ook word ik geïnspireerd door andere kunstenaars en fotografen die met hetzelfde thema, maar soms ook juist met andere thema’s bezig zijn.  

Je bent een beginnende kunstenaar. Neem ons eens mee!

Het eerste jaar na mijn afstuderen in 2016 kreeg ik veel kansen voor publicaties en tentoonstellingen. Daarbij ben ik na mijn afstuderen stage gaan lopen bij iemand met veel ervaring en een sterk netwerk in het werkveld. Dit bracht me nieuwe contacten en kansen. Het hielp me ook om los te komen van de academie en het werkveld beter te begrijpen. Ik vond het fijn om het niet meteen helemaal alleen te hoeven doen. 

Na mijn studie heb ik me ingeschreven voor open calls, heb ik locaties benaderd voor tentoonstellingen, ben ik onderdeel geweest van commissies en collectieven en heb ik mijn netwerk uitgebreid en zelf mogelijkheden gecreëerd. Voor mij werkt het goed om naar nieuwe exposities toe te werken, op die manier bleef ik productief in het maken van nieuw werk. Nu ben ik ruim zes jaar afgestudeerd en ik heb geleerd om geduld te hebben. Het is hard werken en veel investeren, maar elke investering vertaalt zich weer in nieuwe dingen die je vooraf niet had kunnen bedenken. Ik vind het ook erg leuk om nieuwe dingen te leren en vraag ik tegenwoordig vaker om hulp en advies aan collega’s en experts. Ik ben ook lid van een collectief met fotografen en daar heb ik ervaren hoeveel mooie dingen samenwerken kan brengen. 

Wat wil je vertellen met jouw werk?  

Mijn werk is een persoonlijke zoektocht om het sublieme te verbeelden: het gevoel van ontzag en ontzetting. Het gaat over alles wat niet in woorden of beelden te vatten is, omdat het van een enorme en onsterfelijke schoonheid is en tegelijkertijd beangstigend. Met materialen maak ik impressies van landschappen. De tegenstelling van met mijn eigen handen proberen de natuurlijke wereld na te bootsen, geeft een spanning in het werk die ik belangrijk vind. Ik weet dat mijn experimenten gedoemd zijn te mislukken, omdat ik dingen in beeld wil brengen die je eigenlijk onmogelijk kunt verbeelden. Ik wil dat de kijker deze spanningen voelt en tegelijkertijd de ruimte heeft om weg te dromen in plekken die niet bestaan.

En tot slot: waar zie je jezelf over 10 jaar?   

Ik hoop dat mijn werk zich doorontwikkelt en dat het onderdeel mag zijn van het culturele werkveld en daarbuiten. Op mijn verlanglijst staan een aantal reizen en het onder de knie krijgen van nieuwe technieken en ik ben benieuwd hoe die ervaringen zich in mijn werk zullen vertalen. 

Wil je meer van Vivian Ammerlaans werk zien? Tijdens de Rotterdam Art Week van 9 t/m 12 februari laat ze haar werk zien in het Huis van de Fotografie. Of je kunt haar volgen op Instagram.