Je bent een beginnende kunstenaar. Neem ons eens mee!
Het eerste jaar na mijn afstuderen in 2016 kreeg ik veel kansen voor publicaties en tentoonstellingen. Daarbij ben ik na mijn afstuderen stage gaan lopen bij iemand met veel ervaring en een sterk netwerk in het werkveld. Dit bracht me nieuwe contacten en kansen. Het hielp me ook om los te komen van de academie en het werkveld beter te begrijpen. Ik vond het fijn om het niet meteen helemaal alleen te hoeven doen.
Na mijn studie heb ik me ingeschreven voor open calls, heb ik locaties benaderd voor tentoonstellingen, ben ik onderdeel geweest van commissies en collectieven en heb ik mijn netwerk uitgebreid en zelf mogelijkheden gecreëerd. Voor mij werkt het goed om naar nieuwe exposities toe te werken, op die manier bleef ik productief in het maken van nieuw werk. Nu ben ik ruim zes jaar afgestudeerd en ik heb geleerd om geduld te hebben. Het is hard werken en veel investeren, maar elke investering vertaalt zich weer in nieuwe dingen die je vooraf niet had kunnen bedenken. Ik vind het ook erg leuk om nieuwe dingen te leren en vraag ik tegenwoordig vaker om hulp en advies aan collega’s en experts. Ik ben ook lid van een collectief met fotografen en daar heb ik ervaren hoeveel mooie dingen samenwerken kan brengen.
Wat wil je vertellen met jouw werk?
Mijn werk is een persoonlijke zoektocht om het sublieme te verbeelden: het gevoel van ontzag en ontzetting. Het gaat over alles wat niet in woorden of beelden te vatten is, omdat het van een enorme en onsterfelijke schoonheid is en tegelijkertijd beangstigend. Met materialen maak ik impressies van landschappen. De tegenstelling van met mijn eigen handen proberen de natuurlijke wereld na te bootsen, geeft een spanning in het werk die ik belangrijk vind. Ik weet dat mijn experimenten gedoemd zijn te mislukken, omdat ik dingen in beeld wil brengen die je eigenlijk onmogelijk kunt verbeelden. Ik wil dat de kijker deze spanningen voelt en tegelijkertijd de ruimte heeft om weg te dromen in plekken die niet bestaan.